Agregaty prądotwórcze są wykorzystywane jako rezerwowe źródło zasilania w budynkach mieszkalnych, firmowych, użyteczności publicznej czy placówkach medycznych. W większych obiektach stosuje się zwykle modele stacjonarne. Kiedy możliwe jest zamontowanie takich urządzeń?

Agregat prądotwórczy a sieć energetyczna

Agregat prądotwórczy stacjonarny uruchamia się samodzielnie. Zwykle taki sprzęt jest wyposażony w samoczynny system rozruchowy, który włącza zespół w sytuacji, gdy dojdzie do zaniku napięcia w sieci podstawowego zasilania. Po powrocie zasilania głównego, praca z agregatu zostaje wstrzymana i następuje przełączenie zasilania na sieć energetyczną.

Zespół prądotwórczy nie może być podłączany bezpośrednio do sieci energetycznej. Podłączenie do instalacji jest możliwe tylko z pomocą wykwalifikowanego elektryka, który ma odpowiednie pozwolenia wydane przez właściwy Rejon Energetyczny.

Przepisy związane z instalacją zespołu prądotwórczego

Agregat prądotwórczy musi zostać odpowiednio podłączony do instalacji znajdującej się w budynku. Konieczne jest wyposażenie sieci w specjalne zabezpieczenia nadmiarowo prądowe i ochronę przeciwprzepięciową. Parametry techniczne takich rozwiązań są regulowane przez obowiązujące przepisy. Po wykonaniu przyłączenia konieczne jest przeprowadzenie pomiarów. Dotyczą one rezystancji i uziemienia.

Jeśli wszelkie próby i pomiary przebiegną w odpowiedni sposób, agregat prądotwórczy może zostać przekazany do użytkowania, jednak w takim przejęciu powinien uczestniczyć przedstawiciel zakładu energetycznego. Co więcej, jeśli urządzenie uzyskuje napięcie równe 0,4 V lub wyższe, obowiązkowe okazuje się przeprowadzenie próbnego rozruchu w warunkach uwzględnionych w dokumentacji technicznej.

Gdzie można zamontować agregaty prądotwórcze?

Montaż agregatu prądotwórczego musi być zgodny z obowiązującymi przepisami. Takiego urządzenia nie da się zainstalować w dowolnym miejscu. Nie ma możliwości umieszczenia go pod drzewami czy innymi obiektami, które mogłyby szybko się zapalić. Jeśli agregat ma stać przy ścianie, minimalna odległość powinna wynosić 1,5 m – takie rozwiązanie zapewnia wolną przestrzeń, co umożliwia zwiększenie bezpieczeństwa i komfortu obsługi sprzętu.

Agregatów prądotwórczych nie powinno się stawiać na grząskim, nierównym terenie. Najczęściej mocuje się je na wypoziomowanej płycie fundamentowej lub fundamencie do instalacji stałej. Urządzenie powinno być przymocowane do powierzchni z wykorzystaniem odpowiednich elementów montażowych.

Montaż agregatu nie jest możliwy także w miejscach, w których występują wycieki, oraz tam, gdzie nie ma możliwości sprawnego odprowadzania spalin – trzeba bowiem pamiętać, że w trakcie pracy urządzenia wchodzące w skład awaryjnej elektrycznej sieci zasilającej generują szkodliwe substancje. Z tego powodu agregaty zwykle montuje się poza budynkiem. Ich lokalizacja musi zostać dobrana w taki sposób, by powstający hałas nie przeszkadzał właścicielom sąsiednich posesji.

Montaż wewnętrznych agregatów prądotwórczych

Istnieją również wewnętrzne agregaty uruchamiające się w przypadku zaniku zasilania. Takie urządzenia montuje się w odpowiednio przystosowanych do tego pomieszczeniach. Pokoje te muszą być wyposażone w sprawnie działającą wentylację, a do ich wnętrza nie mogą mieć dostępu osoby postronne i zwierzęta. Pomieszczenie powinno zostać też odpowiednio oświetlone, suche i czyste oraz wyposażone w niezbędny sprzęt gaśniczy.

Niezwykle istotne są też wymiary pomieszczenia. Musi być ono na tyle duże, by pozwalać na swobodną obsługę urządzenia z każdej strony. W pokoju nie powinny znajdować się też żadne materiały łatwopalne i gazy wybuchowe.

Dobór odpowiedniej przestrzeni pod montaż agregatu prądotwórczego powinien zależeć od parametrów technicznych samego urządzenia. Kluczowe są jego wymiary i metody podłączenia do sieci elektroenergetycznej.

Program pracy agregatów prądotwórczych

Podczas podłączania zespołu prądotwórczego do instalacji zastosowanej w budynku konieczne jest wzięcie pod uwagę kilku czynników. W tym celu przygotowuje się program pracy. Obejmuje on takie informacje, jak:

  • warunki uruchamiania konkretnego urządzenia i czas pracy przewidziany przez producenta oraz użytkownika,
  • charakterystykę zasilanych odbiorników i ich indywidualne wymagania co do napięcia i częstotliwości,
  • sposób przyłączania agregatu do sieci elektroenergetycznej i synchronizacji z odbiornikami,
  • układ połączeń sieci dla ruchu przy zakłóceniach i w normalnych warunkach,
  • lokalne wymagania dotyczące zużycia paliw,
  • wielkość zapasu paliwa i oleju, który można gromadzić w danym budynku.

Informacje te należy aktualizować co najmniej raz na trzy lata. Trzeba bowiem pamiętać, że z biegiem czasu zmienia się zapotrzebowanie na konkretne napięcie czy częstotliwość. Może to wynikać m.in. ze zmiany dotychczas wykorzystywanych maszyn na nowsze modele, rozbudowy firmy czy zastosowania nowych metod działania.